Ανασκόπηση Βιβλίων 2014 – Βιβλιοσκώληκες ep.44
Μια ματιά στα βιβλία που διάβασα το 2014 και δεν έκανα ξεχωριστό βίντεο γι’αυτά.
Αναφέρονται τα βιβλία:
* Οι νεκροί περιμένουν – Διδώ Σωτηρίου
* Γλυκοχάραμα – Μενέλαος Λουντέμης
* Σενάριο Γάμου – Jeffrey Eugenides
* Δόκτωρ Ύπνος – Stephen King
* Η ζωή που ονειρεύτηκε ο Ερνέστο Γκ. – Jean-Michel Guenassia
* Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο – Άλκη Ζέη
* Καρδιές στην Ατλαντίδα – Stephen King
* Τότε… – Ζωρζ Σαρή
* Σχετικά με τα Audio Books: https://www.goodreads.com/topic/show/1858479-audio-books
* Book Photo Challenge 1: https://spoileralert.gr/book-photo-challenge/
* Book Photo Challenge 2: https://spoileralert.gr/book-photo-challenge-2-όλες-οι-φωτογραφίες/
Γίνετε μέλος στο group “Βιβλιοσκώληκες” στο GOODREADS: http://www.goodreads.com/group/show/105402
—————————————-———————————
F A C E B O O K : https://www.facebook.com/Spoileralertgr
I N S T A G R A M: http://instagram.com/spoileralert_gr
T W I T T E R : https://twitter.com/SpoilerAlertgr (@SpoilerAlertgr )
—————————————-——————————–
Τα textures που χρησιμοποιήθηκαν είναι μια προσφορά του http://www.TextureFabrik.com
Moving Background: https://www.youtube.com/watch?v=dzXVOs5CgOs
Ξεκίνησα το 2014 και συνεχίζω μέχρι σήμερα να διαβάζω το Φάουστ του Γκαίτε, το διαβάζω πολύ αργά για να το απολαμβάνω. Είναι πραγματικά ένα από τα αριστουργήματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και πάντα μου έκανε εντύπωση ότι έβλεπα αναφορές σε αυτό σε πάρα πολλούς τομείς όπως αυτός της ψυχολογίας. Η μοναδολογία του Λάϊμπνιτς, ρασιοναλιστής φιλόσοφος, θεμελιωτής του απειροστικού λογισμού με τον Newton, έιχε κατασκευάσει υπολογιστική μηχανή που εξήγαγε ρίζες και δυνάμεις εκτός των βασικών πράξεων, σε αυτό το σύγγραμμα περιγράφει με εκλαϊκευμένο τρόπο τις απόψεις του για τις λειτουργίες και τις δομές του σύμπαντος. Το πολύ ενδιαφέρον είναι πως αποδεικνύει με λογικό τρόπο την ύπαρξη του Θεού. Μου έμοιαζε λίγο σαν πρόδρομος του Tractatus, με γραμμική δομή και όχι δενδροδιαγράμματα. Και τέλος το αγαπημένο μου πλεον magnum opus του Έρμαν Έσσε το ‘Παιχνίδι με τις χάντρες’, ύμνος στη ζωή και στον πολιτισμό.
Πάντα μου αρέσει ο τρόπος που περιγράφεις ένα βιβλίο!