4 ξενόφωνες ταινίες

Μπορεί να έχουμε συνηθίσει την Αγγλική γλώσσα στις ταινίες που βλέπουμε, αλλά ειναι γεγονός ότι αν περιοριστούμε στο Αγγλόφωνο σινεμά, θα χάσουμε εξαιρετικές ταινίες! Εξάλλου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να βλέπεις πώς προσεγγίζουν διαφορετικές χώρες (και κουλτούρες) το κάθε είδος ταινίας και να ξεφεύγεις από την “πεπατημένη” του Hollywood! Παρακάτω διαλέξαμε 4 (σχετικά) πρόσφατες ξενόγλωσσες ταινίες που σας προτείνουμε, για να κάνετε την αρχή!

Quo vado? (Ιταλία – 2016)

“Κοίτα να μπεις στο δημόσιο και ό,τι και να γίνει, μη χάσεις ποτέ τη θέση σου”. Η συμβουλή αυτή, που παραπέμπει σε Ελληνίδα μάνα, γίνεται “ευαγγέλιο” για τον πρωταγωνιστή της ιταλικής αυτής κωμωδίας, ο οποίος αρνείται πεισματικά την οικειοθελή αποχώρηση που του προτείνει η υπηρεσία του όσο μεγάλη κι αν είναι η αποζημίωση που του προσφέρουν, ενσαρκώνοντας όλα όσα πάνε στραβά στη νοοτροπία της γείτονος χώρας, που τόσο πολύ μας θυμίζει τη δική μας. Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική σάτιρα που θα μπορούσε κάλλιστα, αλλάζοντας μόνο τη γλώσσα και τις τοποθεσίες, να αναφέρεται σε κάποιον “Ελληνάρα” συντηρητικό, ξεροκέφαλο “ανθρωπάκο”, μαθημένο στους μηχανισμούς της γραφειοκρατίας και του ρουσφετιού, που ταυτόχρονα πιστεύει ότι η χώρα του είναι η καλύτερη χώρα του κόσμου.

Δείτε το και θα με θυμηθείτε…

Big Bad Wolves (Ισραήλ – 2013)

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τρεις άντρες, οι οποίοι συνδέονται, ο καθένας με τον τρόπο του, με τους βίαιους φόνους τριών παιδιών. Όταν βγήκε, το Big Bad Wolves κίνησε το ενδιαφέρον πολλών σινεφίλ, ιδιαίτερα από τη στιγμή που εκθειάστηκε από τον Quentin Tarantino ως η καλύτερη ταινία του 2013. Πρόκειται για ένα φιλμ εκδίκησης, πολύ κοντά στα πρότυπα των αντίστοιχων νοτιοκορεάτικων παραγωγών. Ίσως της λείπει κάτι από το φιλοσοφικό υπόβαθρο αυτών, αλλά δεν παύει να είναι μια ταινία άρτια και διασκεδαστική, ιδανική για τους φαν τους είδους.

Toc Toc (Ισπανία – 2017)

Τι συμβαίνει όταν 6 άνθρωποι με διαφορετικές ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές περιμένουν για ώρες τον αργοπορημένο ψυχίατρό τους; Μα προσπαθούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο να ξεπεράσουν την πάθησή τους, φυσικά! Καλογυρισμένη ταινία με εξαιρετικούς ηθοποιούς και κωμικές καταστάσεις, που όμως αντιμετωπίζουν με ευαισθησία τους ασθενείς με αγχώδεις διαταραχές. Το γεγονός πως μπορεί όλοι μας να αναγνωρίσουμε μέρος του εαυτού μας σε κάποιον από τους πρωταγωνιστές, κάνει τις καταστάσεις ακόμα πιο αστείες! Η κωμωδία γνώρισε μεγάλη επιτυχία και έχει μεταφερθεί στο θέατρο σε πολλές χώρες, μια από τις οποίες είναι και η Ελλάδα.

Le Premier Jour du reste de ta vie (Γαλλία – 2008)

Μπορεί ο σύγχρονος γαλλικός κινηματογράφος να μην έχει την αίγλη των ρευμάτων του προηγούμενου αιώνα, διατηρεί όμως ακόμα την θέρμη της δημιουργικότητάς του. Μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες και συνάμα παραγνωρισμένες γαλλικές ταινίες της τελευταίας δεκαετίας (δεκαπεντακονταετίας για να είμαστε τυπικοί) είναι το Le Premier Jour du reste de ta vie, “Η Πρώτη Μέρα της Υπόλοιπης Ζωής σου” ελληνιστί. Το γλυκόπικρο δράμα του Rémi Bezançon πραγματεύεται την ιστορία μιας μεσοαστικής οικογένειας στο πέρασμα του χρόνου, τους ανθρώπους που αλλάζουν, τις σχέσεις που φθείρονται και τις μνήμες που παραμένουν. Η ταινία δεν έχει την πρόθεση ούτε να διδάξει ούτε να αλλάξει την ζωή του θεατή, το καταφέρνει όμως μέσα από το καθόλα ανθρώπινο σενάριο και τις εξαιρετικές ερμηνείες. Αν ποτέ την πετύχετε στην κρατική τηλεόραση, ή σε κάποιο σινεφίλ φεστιβάλ, να της αφιερώσετε τον χρόνο σας χωρίς δεύτερη σκέψη.