Πρώτη φορά στο AthensCon! – Σαν επισκέπτης ;)

Το AthensCon μπήκε στη ζωή μας αιφνίδια τον Δεκέμβριο του 2015 και άλλαξε όλα τα δεδομένα. Ένωσε όλα τα παρακλάδια που είναι – αλλά και που εν δυνάμει θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν – κομμάτι της ποπ κουλτούρας στην Ελλάδα και τα παρουσίασε σε έναν όμορφο, άνετο χώρο που αποπνέει ευρωπαϊκό αέρα. Υπήρχε μόνο ένα εμπόδιο στο να απολαύσω αυτή την εμπειρία. Δούλευα εκεί.

Η δουλειά στα Con δεν είναι κάτι που θα ακούσεις συχνά να γράφεται. Είναι αυτό που όλοι ξέρουν, αλλά κανείς δεν αναλώνεται να συζητήσει γιατί πολύ απλά… έτσι είναι τα πράγματα. Αλλά η αλήθεια παραμένει ίδια… η δουλειά στα Con είναι πολύ πολύ δύσκολη. Όχι μόνο οι ώρες και η ένταση που τη βιώνεις πολύ συγκεκριμένα, αλλά και το γεγονός ότι δεν μπορεί επί της ουσίας να απολαύσεις τίποτα. Καλεσμένους, events, παρουσιάσεις, παιχνίδια, εκθέσεις, όλα είσαι καταδικασμένος να τα βιώσεις μέσα από τα λόγια και τα βλέμματα του κόσμου, αλλά πάντα με μια διαφορετική χροιά… Καλά ΟΚ, δεν είσαι και κρατούμενος, μη με παρεξηγήσετε, αλλά όλα έχουν ένα πολύ διαφορετικό χαρακτήρα όταν δουλεύεις σε ένα Con. Φέτος όμως κάτι άλλαξε. Φέτος πήρα την απόφαση να μην δουλέψω και να πάω στο AthensCon να το βιώσω σαν απλός επισκέπτης…

Αρχικά ξεκινάς στην είσοδο και περιμένεις να μπεις σε ουρά μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο. Πρώτο μεγάλο σοκ, μιας και παλιότερα έμπαινα από άλλη είσοδο. Βγάζεις το εισιτήριο σου (μόνο οι πληβείοι, οι κανονικοί άνθρωποι έχουν βγάλει διήμερο ιντερνετικά… έλεος δλδ με τα τελευταίας στιγμής σας σχέδια…), και με το που πατάς το πόδι σου μέσα στο κλειστό γήπεδο Tae Kwon Do, ξέρεις πως κάτι πολύ καλό ετοιμάζεται και μετά… περνάς την πόρτα και ξαφνικά είσαι όλος αυτιά και μάτια! Ένα TARDIS ήταν εκεί να σε υποδεχτεί. Λίγο πιο πέρα κόσμος έπαιζε επιτραπέζια παιχνίδια και έβαφε φιγούρες.

Περίπτερα με κάθε λογής πράγματα, από t-shirt μέχρι σουβέρ για το τραπέζι, όλα βγαλμένα μέσα από την ποπ κουλτούρα. Παλιά παιχνίδια για τους αιώνιους νοσταλγούς. Περίπτερα με κόμικς, φιγούρες, αγάλματα… όλοι εκεί να σε υποδέχονται με χαμόγελο και έτοιμοι να σε βοηθήσουν. Η Funko Ελλάδας έφερε ολόκληρη την πραμάτεια της με κυριολεκτικά χιλιάδες pop. Όχι, δεν κάνω πλάκα, ΧΙΛΙΑΔΕΣ, ακόμα και ο πιο απαιτητικός θα βρει κάτι να αγοράσει.

Και αν κουραστείς με τις φιγούρες κτλ, κάνεις και μια βόλτα στα booths της playstation για να παίξεις λιγάκι spider-man (ήταν καταπληκτικό).

Καινούριες εκδόσεις και οι δημιουργοί τους έτοιμοι να σου κάνουν ένα σχεδιάκι και μια μικρή αφιέρωση!

Cosplayers από το πιο απλό μέχρι τις πιο περίτεχνες στολές να περιφέρονται στο χώρο και να βγάζουν φωτογραφίες με τον κόσμο!

Στο Artist Alley, Έλληνες καλλιτέχνες καταξιωμένοι να υπογράφουν παλιές και νέες δουλειές τους, καθώς και νέοι να σε υποδέχονται με χαρά για να σου δείξουν τη δουλειά τους. Καλεσμένοι όπως ο James O’ Barr, o Mark Waid και ο Tom Lyle ήταν εκεί με χαμόγελο να απαντήσουν σε ερωτήσεις, να δώσουν αυτόγραφα αλλά και φωτογραφηθούν με τους θαυμαστές τους.

Κάπου εδώ λες “δεν πάω και προς τα επάνω να δω τι γίνεται;” Εκθέσεις κόμικς, μια σειρά από στολές Iron Man και φυσικά ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος με τις διάφορες διαλέξεις των καλεσμένων… Με ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό μου, βγήκα λίγο  έξω για να πάρω αέρα προτού ξαναμπώ για να συνεχίσω τη βόλτα μου.

Το AthensCon δεν είναι απλά ένα event. Είναι ένα πολύ-συνέδριο ποπ κουλτούρας, μια γιορτή όπου μπορείς κυριολεκτικά να περάσεις όλη την ημέρα σου. Και ναι, εννοείται υπάρχουν μαγαζιά εκεί για να αγοράσεις, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Μπορείς να το περπατήσεις απ’ άκρη σ’ άκρη, να γνωρίσεις κόσμο του χώρου, να μιλήσεις με γνωστούς και νέους καλλιτέχνες και να νιώσεις υπερήφανος που είσαι και εσύ μέρος αυτού που λέμε ποπ κουλτούρα! Για άλλη μια φορά ο άψογος σχεδιασμός των χώρων αλλά και η οργάνωση της παραμικρής λεπτομέρειας, προσδίδουν στο AthensCon αυτό το κάτι διαφορετικό που το κάνει να ξεχωρίζει.

Τώρα που όλα τα κόμικς, βιβλία, φιγούρες αγάλματα μαζεύτηκαν και πακεταρίστηκαν, μπορούμε να πούμε “και του χρόνου”. Η εμπειρία του να έχεις δουλέψει στο AthensCon και να πηγαίνεις μετά ως επισκέπτης είναι κάτι σαν εξωσωματική εμπειρία, όπου δεν μπορείς να πιστέψεις ότι ουσιαστικά εκείνη την ώρα κάνεις βόλτα, αλλά μέσα σε λίγα λεπτά ένιωσα την αγάπη και τη λεπτομέρεια με την οποία έχει διοργανωθεί αυτό το φεστιβάλ στο πετσί μου. Βγάζω λοιπόν το καπέλο στη διοργάνωση και εύχομαι σε AthensCon 2099!

ΥΓ. Για όσους θέλουν να κάτσουν όλη τη μέρα στο AthensCon: ΑΝΕΤΑ παπούτσια!…