5+2 Σπουδαίοι Σκηνοθέτες που δεν βραβεύτηκαν με Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας

Η απονομή των βραβείων Όσκαρ αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ετήσια γεγονότα που αναμένει κάθε φίλος της 7^ης τέχνης. Η απόκτηση δε του χρυσού αγαλματιδίου δικαιώνει την καλλιτεχνική προσπάθεια του κατόχου και προφανώς ανοίγονται πιο εύκολα και περισσότερο επικερδείς επαγγελματικοί δρόμοι. Δεν είναι λίγες οι φορές όμως που αριστουργηματικές ταινίες, αψεγάδιαστες υποκριτικές και αξιομνημόνευτες σκηνοθετικές προσπάθειες, είτε δεν κερδίζουν το πολυπόθητο αγαλματίδιο, είτε δεν φτάνουν καν στις υποψηφιότητες. Στο παρόν άρθρο είπαμε να ασχοληθούμε με εκείνες τις περιπτώσεις σκηνοθετών που θα έπρεπε ήδη να έχουν τιμηθεί από την ακαδημία τουλάχιστον με ένα Όσκαρ.

Darren Aronofsky

Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Darren Aronofsky, με ένα πολύ ιδιαίτερο σκηνοθετικό στιλ, έχει στήσει μοναδικά ουκ ολίγες αριστουργηματικές ταινίες. Κατάφερε να φτάσει στα Όσκαρ κερδίζοντας μια υποψηφιότητα για τον Μαύρο Κύκνο (2010). Ωστόσο, ενδεικτικές ταινίες του που θα μπορούσαν άνετα να έχουν τιμηθεί με το χρυσό αγαλματίδιο καλύτερης σκηνοθεσίας αποτελούν Η Πηγή της Ζωής (2006), Το Ρέκβιεμ για Ένα Όνειρο (2000), Ο Παλαιστής (2008) και γιατί όχι και η πρώτη του ταινία π (1998).

David Fincher

O Καλιφορνέζος σκηνοθέτης David Fincher, με 10 μεγάλου μήκους ταινίες στη φιλμογραφία του έχει παραδώσει μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες ταινίες του πρόσφατου αμερικανικού κινηματογράφου. Μέχρι στιγμής έχει λάβει δυο υποψηφιότητες για Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας για τις ταινίες The Social Network (2010) και Η Απίστευτη Ιστορία του Μπένζαμιν Μπάτον (2008).  Ειλικρινά όμως το γεγονός ότι δεν βρίσκεται κάπου στο σπίτι του ένα χρυσό αγαλματίδιο για τη δουλειά του στο Seven (1995), το Fight Club (1999) και το Zodiac (2007) μπορεί να εξοργίσει κάθε συνειδητοποιημένο κινηματογραφόφιλο.

Denis Villeneuve

O Γαλλοκαναδός Villeneuve μπήκε στο επίκεντρο της προσοχής της Ακαδημίας το 2011 με την ταινία του Μέσα από τις Φλόγες (2010), η οποία ήταν υποψήφια στην κατηγορία της Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. 6 χρόνια μετά αποκτά και μια υποψηφιότητα για Καλύτερη Σκηνοθεσία με την ταινία Η Άφιξη (2016). Το Μέσα από τις Φλόγες αποτελεί σίγουρα την ταινία της φιλμογραφίας του για την οποία θα μπορούσε άνετα να έχει βραβευθεί με το χρυσό αγαλματίδιο. Τα Blade Runner 2049 (2017) και Polytechnique (2009) επίσης θα μπορούσαν άνετα να φτάσουν τουλάχιστον μέχρι την υποψηφιότητα.

Lars von Trier

Ο Δανός προβοκάτορας Lars von Trier ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των δημιουργών που μια μεγάλη μερίδα του κόσμου λατρεύει να τους μισεί. Ιδρυτής και μέλος του Δόγματος 95 έχει καταφέρει αρκετές φορές με τις ταινίες του να εξοργίσει κοινό και κριτικούς. Πάραυτα, πληθώρα φεστιβάλ ανά τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και οι βαρύγδουπες Κάννες, έχουν εκτιμήσει το σκηνοθετικό του ταλέντο, βραβεύοντας τον. Η Ακαδημία ωστόσο μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να ενστερνίζεται το δημιουργικό του στιλ. Καμία ταινία του δεν έχει προταθεί για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας ενώ η μοναδική υποψηφιότητα του είναι για Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού για το Χορεύοντας στο Σκοτάδι (2000). Ενδεικτικές ταινίες για τις οποίες θα μπορούσε να έχει βραβευτεί με το χρυσό αγαλματίδιο είναι το Δαμάζοντας τα Κύματα (1996), το Χορεύοντας στο Σκοτάδι (2000) και το Dogville (2003).

Tim Burton

Μπορεί τα τελευταία χρόνια ο σκοτεινός παραμυθάς Tim Burton να έχει χάσει την δημιουργική στόφα των παλιών του ταινιών, δεν παύει όμως να είναι ένας δημιουργός που θα μπορούσε άνετα να έχει βρεθεί υποψήφιος για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Μέχρι στιγμής η Ακαδημία τον έχει ξεχωρίσει μέσω των ταινιών Frankenweenie (2012) και Η Νεκρή Νύφη (2005), οι οποίες ήταν υποψήφιες για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων. Όμως ειλικρινά για το Ed Wood (1994) και τις Απίθανες Ιστορίες (2003) θα μπορούσε άνετα να διεκδικήσει το χρυσό αγαλματάκι της Καλύτερης Σκηνοθεσίας.

Οι σκηνοθέτες που αναφέραμε μέχρι στιγμής είναι όλοι τους εν ζωή και, όπως και να το κάνουμε, πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή στην μετέπειτα δημιουργική τους πορεία θα δικαιωθούν κερδίζοντας το πολυπόθητο Όσκαρ. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και περιπτώσεις σκηνοθετών που απεβίωσαν χωρίς να καταφέρουν να αποκτήσουν το αγαλματίδιο Καλύτερης Σκηνοθεσίας.

Stanley Kubrick

Με μόλις 13 μεγάλου μήκους ταινίες στη φιλμογραφία του ο Kubrick είχε κατορθώσει να ασχοληθεί με ετερόκλητα μεταξύ τους ήδη ταινιών κατορθώνοντας να παραδώσει μοναδικά αριστουργήματα που έχουν ανεβεί στο πάνθεον των καλύτερων ταινιών της 7^ης τέχνης. Το μοναδικό Όσκαρ που έχει κερδίσει είναι αυτό των Καλύτερων Οπτικών Εφέ για το 2001: H Οδύσσεια του Διαστήματος (1968). Έχει βρεθεί υποψήφιος για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τις ταινίες S.O.S Πεντάγωνο καλεί Μόσχα (1964), 2001: H Οδύσσεια του Διαστήματος (1968), Το Κουρδιστό Πορτοκάλι (1971), Barry Lyndon (1975) και Full Metal Jacket (1987). Άνετα θα μπορούσε να το έχει κερδίσει τουλάχιστον για μια από αυτές.

Alfred Hitchcock

Μια συνήθης πρακτική της Ακαδημίας για να εξιλεωθεί για την μη βράβευση σπουδαίων καλλιτεχνών είναι να τους δίνει στα τελευταία χρόνια της καριέρας του ένα Όσκαρ για τη συνολική προσφορά τους στον κινηματογράφο. O μετρ του σασπένς Χίτσκοκ αποτελεί ένα τέτοιο φωτεινό παράδειγμα. Βρέθηκε υποψήφιος για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τις ταινίες Ψυχώ (1960), Σιωπηλός Μάρτυς (1954), Νύχτες Αγωνίας στο Σπέλμπαουντ (1945), Στον Ίσκιο του Θανάτου (1944) και Ρεβέκκα (1940). Θα μπορούσε να έχει κερδίσει το χρυσό αγαλματάκι για κάποια από τις προαναφερθείσες ταινίες ή για τα Πουλιά (1963), τον Δεσμώτη του Ιλίγγου (1958), το Τηλεφωνήσατε Ασφάλεια Αμέσου Δράσεως (1954) και την Υπόθεση Νοτόριους (1946).