Εφιάλτες – Αποδέσμευση


Η αλήθεια είναι πως μου πήρε πολύ καιρό να γράψω το συγκεκριμένο review. Αν και νιώθω καλύτερα στο να εκφράζομαι με τον γραπτό απ’ ότι με τον προφορικό λόγο, εντούτοις, δεν είναι πάντοτε εύκολο να βρεις τις κατάλληλες λέξεις και να συντάξεις ένα κείμενο που θα αποτυπώνει ξεκάθαρα και με ακρίβεια σκέψεις και συναισθήματα που έχουν προκληθεί από την ανάγνωση ενός βιβλίου που για εσένα σημαίνει περισσότερα απ’ όσα μπορείς να εκφράσεις με λόγια.

Πόσο μάλλον όταν αυτό το βιβλίο αποτελεί το τρίτο και τελευταίο μέρος μίας τριλογίας που από την αρχή έμελλε να κάνει τη διαφορά στη λογοτεχνία του φανταστικού με την φρέσκια, πλούσια γραφή και την πρωτότυπη ιστορία της.

Το δεύτερο μέρος, Εφιάλτες – Ψευδαίσθηση, όπως και το πρώτο, μας άφησε σε κομβικό σημείο για τελείως διαφορετικούς όμως λόγους. Ήταν ένα σημείο όπου φτάνοντας και γυρνώντας και τη τελευταία σελίδα, ήξερες ότι από εκεί και πέρα αυτό που έχεις να περιμένεις είναι η δράση να κορυφωθεί και να φανερώσει μεταφυσικές αποκαλύψεις και αλήθειες ασύμβατες με όσα θεωρούνται απτά ή συνηθισμένα. Και η αλήθεια είναι πως διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες του Εφιάλτες – Αποδέσμευση δεν απογοητεύεσαι, με την ιστορία να σε πηγαίνει στην καταπράσινη Ιρλανδία, το μέρος εκείνο από το οποίο ξεκίνησαν ουσιαστικά τα δεινά της πρωταγωνίστριας Ονόρας και των θηλυκών προγόνων της, όσο και σε εκείνο στο οποίο βασίστηκε ολόκληρο το μεταφυσικό μοτίβο της σειράς, ψάχνοντας οι ήρωες τρόπους εκεί για την επίλυση της κατάρας που ταλανίζει πρώτα απ’ όλα το πρωταγωνιστικό ζευγάρι και ύστερα τα κοντινά τους πρόσωπα, καθώς μία τέτοια ιστορία δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστες και τις δικές τους ζωές.



Οι περιγραφές των τοπίων παρουσιάζονται κάθε φορά γλαφυρά, με τρόπο όμως περιεκτικό, τοποθετώντας κάθε φορά η συγγραφέας τον αναγνώστη σε αυτά ανεπιτήδευτα και με φυσικότητα. Το ταξίδι αυτό στην Ιρλανδία, εκτός από τις γοητευτικές αναφορές σε τοποθεσίες, μνημεία και εικόνες, κρύβει κινδύνους όσο οι ήρωες έρχονται σε επαφή με άυλες οντότητες δυστυχισμένες, ξεχασμένες και εκδικητικές, που έχουν ως αποτέλεσμα μερικές από τις πιο ανατριχιαστικές και δυνατές σκηνές της τριλογίας ολόκληρης. Μακάρι να μπορούσα να αναφερθώ μεμονωμένα σε κάποιες από αυτές, αλλά είναι αδύνατο να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς την ύπαρξη πιθανού spoiler και την αλλοίωση του σασπένς. Θα γράψω μόνο ότι είναι δοσμένες με τέτοιο τρόπο που δε γίνεται να μην επηρεαστείς για διαφορετικό λόγο κάθε φορά και να μη σε σοκάρουν με τις αποκαλύψεις που αναδύονται σταδιακά και δεν στερούν τίποτα από το μυστήριο και την αγωνία για τη συνέχεια. Αντίθετα ανεβάζουν κι άλλο την αδρεναλίνη, κάνοντας όλο και πιο δύσκολο να αποχωριστείς το βιβλίο από τα χέρια σου και να μη το κλείσεις, παρά μονάχα φτάνοντας στη λέξη τέλος.Ένα τέλος που έρχεται με όλες τις εξηγήσεις να έχουν δοθεί με τρόπο πειστικό και σεβαστό προς τους ήρωες και την ιστορία.

Πέρα όμως από το κεντρικό μεταφυσικό θέμα και την δυναμική που έχει μία κατάρα η οποία προέρχεται από έναν στιβαρό και γοητευτικό συνάμα κέλτικο θρύλο, ανέκαθεν το μεγάλο ατού της τριλογίας ήταν οι ίδιοι οι χαρακτήρες της. Πέρα από το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, τον Ρέιμοντ και την Ονόρα, τον πολεμιστή και την καταραμένη, που είναι ικανοί να προκαλούν τα πιο έντονα κι αντικρουόμενα συναισθήματα, όλοι οι ήρωες, ακόμη κι εκείνοι που προστέθηκαν στην πορεία, όσο δηλαδή η ιστορία κυλούσε, συνεχίζουν σε αυτό το βιβλίο να εξελίσσονται και να ξεδιπλώνουν κι άλλες πτυχές της προσωπικότητας τους, ”χρωματίζοντας” εξόχως η δημιουργός τα ψυχογραφήματα τους, κάνοντάς τους προσιτούς, ικανούς να ταυτιστεί και να συμπάσχει ο αναγνώστης μαζί τους παρά τις ιδιοτροπίες και τα ασυνήθιστα χαρίσματα που φέρουν αρκετοί από αυτούς.

Επίσης αυτό που σε εκπλήσσει, ακόμη κι αν είσαι πεπειραμένος αναγνώστης στις μεταφυσικές και φανταστικές σειρές, είναι οι εκπλήξεις που ελλοχεύουν στις σελίδες του βιβλίου, αφού όσες εκτιμήσεις ή υποθέσεις κι αν έχεις κάνει, είναι σχεδόν αδύνατον να προβλέψεις όλα όσα μαεστρικά σού αποκαλύπτονται, αλλά και να μαντέψεις ή φανταστείς τις κινήσεις των ηρώων του, που ενώ νομίζεις ότι τους ”ξέρεις” καταλήγουν σε κάποια σημεία είτε να τους υποψιάζεσαι είτε να αισθάνεσαι προδομένος και ξαφνιασμένος με την τελική τους συμπεριφορά. Μία συμπεριφορά που μπορεί να μην είχες φανταστεί, αλλά που ξεδιπλώνεται με πλήρη φυσικότητα στο τέλος, ενώνοντας αρμονικά όλα τα κομμάτια του παζλ που έλειπαν.



Η γραφή από την άλλη συνεχίζει να είναι αποκαλυπτική, αποφεύγοντας περιττολογίες, αλλά με πλούσιο κι όχι εξιδανικευμένο λεξιλόγιο βοηθάει την αφήγηση να ρέει, εξιστορώντας τα γεγονότα με έναν τρόπο κινηματογραφικό που δίνει ζωντάνια στις εκάστοτε εικόνες και κινήσεις των πρωταγωνιστών.

Σημαντικό στοιχείο επίσης της πλοκής οι ερωτικές σκηνές της, που είναι απόρροια της εξέλιξης της σχέσης των δύο πρωταγωνιστών που περιγράφονται με απόλυτη φυσικότητα, χωρίς να έχουν γραφτεί για να γεμίσουν τις σελίδες του βιβλίου, αλλά θέλοντας να υπογραμμίσουν την τραγικότητα δύο αδελφών ψυχών που απαιτούν να σμίξουν με κάθε δυνατό τρόπο ο οποίος ξεφεύγει από την ανθρώπινη έννοια και αποκτά χαρακτήρα απόλυτο κι υπερβατικό. Στιγμές που προσδίδουν στο κείμενο ρεαλιστικότητα, με την δημιουργό να μη φοβάται να γράψει μία ιστορία βασισμένη σε υπερφυσικά γεγονότα δε, χωρίς να στερείται όμως αληθοφάνειας κι ανθρώπινης ουσίας.



Με τους διαλόγους να συνεχίζουν να είναι απολαυστικοί και στο επίπεδο που μας είχαν συνηθίσει τα δύο προηγούμενα μέρη, επίσης από τα πολύ δυνατά σημεία της τριλογίας, με τις σκέψεις του πρωταγωνιστή που εξιστορεί την ιστορία από την δική του οπτική γωνία να έχουν ωριμάσει, δίχως όμως να απουσιάζει το καυστικό χιούμορ που τόσο τον χαρακτηρίζει.

Κι έχοντας γράψει ήδη πολλά και χωρίς να θέλω να κουράσω άλλο, να προσθέσω μόνο ότι οι Εφιάλτες είναι μία τριλογία που είναι ενιαία στην ουσία της και δεν επιβαρύνει την ιστορία με ανούσιες σκηνές που αφαιρούν από την πλοκή αντί να της προσδίδουν, με σωστή μελέτη από τη συγγραφέα και χωρίς ουσιαστικό ψεγάδι, που δεν έχει σκοπό μόνο να διασκεδάσει τους αναγνώστες που αγαπούν το είδος, αλλά και να τον κάνει να σκεφτεί πάνω σε διαχρονικές αξίες όπως είναι η αγάπη, η φιλία και οι οικογενειακοί δεσμοί.

Μία σειρά που αξίζει να ανακαλύψει κάποιος, πέρα από προσωπικές προτιμήσεις σε είδη λογοτεχνίας, και να γνωρίσει μία ασυνήθιστη ρομαντική μεταφυσική, αλλά και τρομακτική ιστορία γραμμένη αριστοτεχνικά από μία ανερχόμενη νεαρή Ελληνίδα συγγραφέα που έχει να προσφέρει, αν κρίνουμε κι από το ντεμπούτο της, ακόμη σπουδαιότερα έργα στο μέλλον.