Sandman Overture. Το επετειακό prequel μιας από τις καλύτερες σειρές κόμικ όλων των εποχών

Το 2013 ήταν η εικοστή πέμπτη επέτειος της κλασικής και δικαίως ξακουστής σειράς The Sandman. Για να το γιορτάσει η Vertigo, οι εκδόσεις της σειράς, και οι δημιουργοί της έβγαλαν το Sandman Overture μια μικρή σειρά έξι τευχών όπου εξιστορεί ένα γεγονός μεγάλης κλίμακας, το οποίο αποδυνάμωσε αρκετά τον άρχοντα των ονείρων, τον Sandman με αποτέλεσμα να μπορέσουν να τον παγιδεύσουν κάποιοι τριτοκλασάτοι μάγοι στη γη για αρκετά χρόνια, όπως δηλαδή ξεκινάει το πρώτο τεύχος της παλιάς σειράς. Με λίγα λόγια είναι ένα prequel!

The-Sandman---Overture-(2013-2015)---Deluxe-Edition-030

Θυμάμαι να διαβάζω την ανακοίνωση για τη σειρά, αλλά επειδή δεν θα άντεχα να περιμένω την κυκλοφορία του κάθε τεύχους, αποφάσισα να την αγνοήσω και να τη διαβάσω ολόκληρη αφού ολοκληρωθεί. Πριν από λίγο καιρό τη θυμήθηκα και τη διάβασα. Αλλά πριν πω τη γνώμη μου για το prequel, μάλλον πρέπει να πω δυο λόγια για το κόμικ γενικά.

Ο κεντρικός χαρακτήρας στο Sandman είναι ο Sandman(duh) ή αλλιώς Dream. Έχει και έξι αδέρφια το πεπρωμένο (Destiny), την καταστροφή (Destruction), την απελπισία (Despair), το ντελίριο (Delirium) τον/την πάθος (Desire) και τον θάνατο (Death), που σε αυτό το σύμπαν είναι ένας συμπαθέστατος, χαρωπός, gοth κορίτσαρος! Οι επτά τους είναι οι Endless, οι ατελείωτοι(;) και είναι οι ενσαρκώσεις ή οι προσωποποιήσεις καλύτερα, των ονομάτων τους.

Η σειρά έχει στοιχεία τρόμου, φαντασίας, μυστηρίου, αρκετό μαύρο χιούμορ, μια τεράστια ποικιλία από ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πολλές φορές υπάρχει μια ποιητική διάθεση και σε γενικές γραμμές είναι τόσο απαράδεκτα καλογραμμένη που έκανε τον συγγραφέα της, τον NeilGaiman, έναν από τους πιο μεγάλους και δημοφιλείς συγγραφείς φαντασίας των ημερών μας. Δεν λέω πως το μόνο αξιόλογο δείγμα δουλειάς του ανθρώπου είναι o Sandman, απλά λέω πως από εκεί ξεκίνησε.

sandman-overture

Ακόμα δεν έχω πει τίποτα για το Overture. Ήταν μια χάρη προς τους φίλους της σειράς, ήταν μια ειλικρινής ιστορία από τους δημιουργούς ή ήταν μια αρπαχτή;

Σε καμία περίπτωση δεν ήταν αρπαχτή! Ο Neil Gaiman μιλάει μόνο με τρυφερά λόγια για τον ήρωά του και δεν νομίζω πως θα έβαζε κάτι με μισή καρδιά από πίεση ή από απληστία. Είναι μια καλογραμμένη ιστορία με μυστήριο, αποζημίωση και ενδιαφέρον. Ωστόσο δεν είναι η καλύτερη της σειράς. Εμφανίζεται π.χ. στην αρχή ο Corinthian, ένας εξαιρετικά αγαπητός εφιάλτης, αλλά δεν είχε κανέναν αντίκτυπο στην υπόθεση η εμφάνισή του, ήταν καθαρό fanservice.  Αλλά με εξαίρεση ένα ακόμα σημείο που με ενόχλησε και για το οποίο δεν μπορώ να μιλήσω χωρίς να κάνω spoil, είναι μια καλή ιστορία.

Μα το δυνατότερο χαρτί του Sandman Overture είναι τα σχέδια και τα χρώματα των J.H. Williams III και Dave Stuart. Κάθε σελίδα είναι ένα αληθινό έργο τέχνης! Τα καρέ μπλέκουν μεταξύ τους μέσα στα σελίδες, και κάτι που στα χέρια κάποιου κατώτερου καλλιτέχνη θα ήταν χαοτικό, εδώ μετατρέπεται σε κάτι μοναδικό και πανέμορφο. Τα σχέδια είναι πολύπλοκα και πλούσια, ενώ τα χρώματα δίνουν διαφορετική υφή, βοηθάνε στην αφήγηση και συμπληρώνουν τα σχέδια άψογα.

Η deluxe έκδοση της σειράς, εκτός από τα τεύχη της σειράς, έχει τα εξώφυλλα που σχεδίασε ο Dave McKean (εγγύηση), συνεντεύξεις όλων των συντελεστών που μιλάνε για την ιστορία του Sandman, αλλά και για την τέχνη τους. Εν κατακλείδει, το Sandman – overture το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους της σειράς, αλλά και σε όσους δεν τους ενδιαφέρει η υπόθεση και απλά θέλουν ένα βιβλίο απίστευτης τέχνης και σχεδιαστικής τεχνικής. Δυστυχώς δεν το προτείνω σε όσους δεν έχουν ιδέα και θέλουν να ξεκινήσουν τη σειρά. Παρόλο που είναι prequel, απαιτεί μια εξοικείωση με τους χαρακτήρες, αλλά το χειρότερο είναι πως κάνει ένα τεράστιο spoil για το τέλος του κόμικ. Όποιος θέλει να μάθει προς τι ο ντόρος, ας ξεκινήσει από το τεύχος #1 και δεν θα χάσει.

sandman-overture2

Καραντωνίου Χρήστος

About The Author

Χρήστος Καραντωνίου
Από τότε που ήμουν μικρό αγόρι, ήμουν πολύ εσωστρεφής και χαμηλών τόνων, με αποτέλεσμα να με τραμπουκίζουν και να μου φέρονται άσχημα τα άλλα παιδιά. Όλα όμως άλλαξαν (όχι απαραίτητα προς το καλύτερο), όταν μια μέρα σε μια εκδρομή με το σχολείο μου, έκοψα το δάχτυλό μου στις σελίδες ενός ραδιενεργού βιβλίου. Έκτοτε φοράω χιπστερογυαλιά και τρέφω μια αγάπη σε βαθμό καψούρας για τα βιβλία, αλλά και τα κόμικς έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και στη βιβλιοθήκη μου.
Προσπαθώ να ζω στη Θεσσαλονίκη, προσποιούμαι (εντυπωσιακά ανεπιτυχώς) τον εκκολαπτόμενο φιλόλογο, αραιά και που εργάζομαι. Πάντα ζήλευα τους ανθρώπους που μπορούν να πουν ''το αγαπημένο μου Χ'', όπου Χ=βιβλίο, ταινία, μουσική κ.τ.λ.
0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments