11 Videogame Soundtracks που ΠΡΕΠΕΙ να αγαπήσετε

Πλέον πόσα χρόνια μετά από το μονότονο “τουν τουν” του Pong (το πρώτο επισήμως βιντεοπαιχνίδι) η τεχνολογία έχει αλλάξει και η μουσική στα βιντεοπαιχνίδια έγινε κάτι από μόνη της· ένα ξεχωριστό κομμάτι. Από ένα σημείο και μετά μάλιστα, και έχουμε το κλασσικό Grand Theft Auto να ευχαριστήσουμε γι’ αυτό, έκαναν και την εμφάνιση τους τραγούδια κανονικά από γνωστούς καλλιτέχνες (licensed songs). Επειδή όμως η βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών έφτασε γρήγορα σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα σύντομα έκαναν την εμφάνιση τους soundtrack τα οποία είχαν μέσα όση ψυχή έχει ένα soundtrack σε μια ταινία ή μια σειρά. Πολύ ωραία ακούσματα με ορχηστρικά κομμάτια, electro στοιχεία αλλά και πολλές φορές καταπληκτικά τοποθετημένα γνωστά κομμάτια.
Εδώ λοιπόν παραθέτω μια μικρή λίστα 11 κατά τη γνώμη μου εξαιρετικών δειγμάτων αυτής της μουσικής. Μουσική που πιάνει όλο το κλίμα αλλά και την ουσία του κάθε παιχνιδιού. Υπόψη πως έγινε προσπάθεια να υπάρχουν στη λίστα σχετικά καινούρια κομμάτια αν και ορισμένα παλιά βρήκαν το δρόμο τους εκεί μέσα. Πιστέψτε με αν ήθελα αυτή η λίστα να ήταν μεγαλύτερη απλά θα έβγαινε κάποιο top 200 ή κάτι τέτοιο. Τώρα γιατί 11; Γιατί έτσι… Πάρτε το χρόνο και ακούστε και τα κομμάτια (αν δεν τα ξέρετε ήδη) για να καταλάβετε για τι βεληνεκούς μουσική μιλάμε:

11. Batman Arkham City (Rocksteady Studios).

Τι έχει να πει κανείς για ένα παιχνίδι που σου δίνει τη δυνατότητα να ΓΙΝΕΙΣ ο μασκοφόρος τιμωρός που ξέρουμε και αγαπάμε και να σπείρεις δικαιοσύνη με τις γεμάτες χάρη μπουνιές σου. Τίποτα απλά ότι τα σπάει και χωρίς εκπληξη τα σπάει και η μουσική που το συνοδεύει. Οι σχετικά άγνωστοι Nick Arundel και Ron Fish συνέθεσαν ένα soundtrack που σε εντάσσει στους μελαγχολικούς και γεμάτους βρωμιά δρόμους της Gotham. Το κεντρικό θέμα μπορώ να πω πως ξεχωρίζει αν και κάθε κομμάτι είναι πολύ δυνατό. Πρώτη φορά που παρατήρησα πόσο επικό ήταν το soundtrack ήταν όταν είχα αφήσει ανοιχτό το intro screen του παιχνιδιού όπου έπαιζε και το παρακάτω theme για πάνω από 2 ώρες ενώ με είχε πάρει ο ύπνος. Όταν ξύπνησα πλέον και αντηχούσε στο κεφάλι μου συνειδητοποίησα πως επρόκειτο περί διαμαντακίου…

10. Crysis 2 (Crytek).

Για τον συνθέτη της μουσικής του Crysis 2 απλά θα πω το όνομα του. Hans f@#$ing Zimmer! Ποιος είναι αυτός; Απλά gogglάρετε το όνομα και βιώστε το awesomeness. Για τα γούστα μου το crysis 2 ήταν ένα σχετικά generic shoot’ em up γεμάτο εξωγήινους και μπίου μπίου καθώς και ειδικές δυνάμεις που προέρχονται από μια βιονική στολή. Παρόλα αυτά η αρτιότητα της μουσικής είναι αξεπέραστη με κορυφή τον επίλογο. Είναι από αυτά που όταν τα ακούς λες… ναι οκ είναι ο Hans Zimmer.

9. Deus Ex Human Revolution (Eidos Montreal).

Οκ μας λατρεύουμε scifi αλλά τι λατρεύουμε στο scifi πιο πολύ από οτιδήποτε; Μα το cyberpunk προφανώς. Δύσκολα βρίσκεις κάτι που να συμπεριλαμβάνει επιστημονική φαντασία κυβερνοπανκ παιχνίδι και τέλειο κλίμα. Αυτή η δίψα απλά τελειώνει όταν βρεις το dues ex human revolution. Ο Michael McCann με λίγα αλλά καλά πράγματα στο δυναμικό του μπλέκει την electronica με την κλασσική μουσική με τόση καλή αρμονία που το αποτέλεσμα απλά ‘’βρωμάει’’ κυβερνοπανκ. Αρκεί να κλείσεις τα μάτι και να οσμιστείς τα βρώμικα σοκάκια και να νιώσεις το νέον φως αυτού του καταπληκτικά σχεδιασμένου κόσμου. Νομίζω πως ο William Gibson θα ήταν περήφανος και κάτι τέτοιο θα είχε στο μυαλό του όταν έγραφε τον Νευρομάντη και τον Μνημονικό Τζώνυ. Ξεχωρίζει το κεντρικό θέμα του soundtrack που ονομάζεται πολύ κατάλληλα Icarus.

8. Castlevania II: Simon’s Quest (Konami).

‘’What a horrible night to have a curse’’ οι φαν της σειράς παιχνιδιών castlevania θα θυμούνται για πάντα αυτή την ατάκα. Ο Kenichi Matsubara υπογράφει εδώ χρησιμοποιώντας κάθε bit από τα 8 που του προσέφερε η τότε τεχνολογία. Τα themes αναπαράχθηκαν και σε άλλες εκδόσεις και πιο πολύχρωμα αλλά αυτή η vintage αισθητική της αρχικής έκδοσης δεν χάθηκε ποτέ. Αξιοσημείωτο αποτελεί το κομμάτι με όνομα Bloody Tears.

Σε αυτό το σημείο είμαι υποχρεομένος να παραθέσω ένα remake του κομματιού στο πιάνο ενός φοβερού Κορεάτη. (στερετυπία). Απλά μαγικό

7. Star Wars: Knights of the Old Republic I, II (BioWare).

Για το Star Wars δεν χρειάζονται πολλές εισαγωγές. Είναι αυτό που είναι το ξέρουμε το αγαπάμε και το λατρεύουμε. Η μουσική του επίσης πολύ χαρακτηριστική με τους κλασσικούς τόνους του John Williams όμως όταν σε αυτό το παιχνίδι δεν εμφανίζονται οι κλασσικοί τόνοι αλλά ένα καινούριο soundtrack από τον Jeremy Soule ο οποίος πιάνει ακριβώς τι κάνει τη μουσική του franchise να κάνει ‘’κλικ’’. Όλο το soundtrack είναι έργο τέχνης αλλά ξεχωρίζουμε το Sith Theme.

6. Atlantis: The Lost Tales (Cryo Interactive).

Το adventure Atlantis αποτελεί σύμφωνα με πολλούς το πνευματικό παιδί του Myst ενός adventure θρύλου. Με μια πολλή όμορφη ιστορία και τίγκα στο μυστικισμό και στα τέλεια (για την εποχή τους) γραφικά κατέκτησε επάξια μία θέση στο βάθρο των καλύτερων παιχνιδιών του είδους του. Το soundtrack το συνέθεσαν οι Pierre Estève και Stéphane Picq, οι οποίοι το έβγαλαν σε ένα διπλό cd το 1998. Ακόμα και τώρα κομμάτια όπως το παρακάτω αντηχά στις αυλακώσεις του εγκεφάλου μου καθώς μου θυμίζει την πίεση που νιώθεις ορισμένες φορές για να λύσεις κάποιο γρίφο.

5. Vampire the Masquerade: Bloodlines (Troika Games).

Ο Rik Schaffer ένα καταπληκτικό soundtrack για ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά παιχνίδια που έχουν βγει ποτέ. Ακόμα και τώρα αποτελεί ένα από τα ωραιότερα που έχω παίξει στη ζωή μου και που ακόμα καμιά φορά μου έρχεται και το φρεσκάρω. Το θέμα κάθε περιοχής είναι βουτηγμένο στον κόσμο του world of darkness της white wolf. Του κόσμου που εκτυλίσσεται το vampire the masquerade. Αξιομνημόνευτα είναι το αρχικό theme αλλά και το theme της περιοχής του Hollywood. Βρίθει από μελαγχολία τσιγάρο και χαμένα όνειρα. Δοκιμάστε να το βάλετε σε μια βροχερή ημέρα και θα με θυμηθείτε. Αξιοσημείωτο αποτελεί ο μεγάλος αριθμός licensed τραγουδιών που βρίσκονται μέσα στο soundtrack, αξίζει να τα δει κανείς.

Οποιαδήποτε ομοιότης με το Angel των Massive Attack είναι τυχαία.

Hollywood theme

4. Bioshock (2K).

Ο πολυβραβευμένος Garry Schyman βάζει όλη του τη μαεστρία και δημιουργεί ένα τόσο αξιομνημόνευτο soundtrack που είναι βγαλμένο από μια άλλη εποχή. Όταν πρώτη φορά με τα μάτι του πρωταγωνιστή αντικρίζεις το μεγαλείο της υποθαλάσσιας πόλης Rapture σε καλωσορίζει το παρακάτω κομμάτι και καταλαβαίνεις πως δεν πρόκειται να παίξεις κάποιο απλό παιχνίδι για να περάσεις την ώρα σου. Πέρα από αυτά άξιο παρατήρησης αποτελεί το Cohen’s Masterpiece. Ένα σόλο πιάνου που έχει συνθέσει ο ψυχωτικός χαρακτήρας Cohen μέσα στο παιχνίδι και που προσπαθεί να βρει αυτόν που θα το παίξει τέλεια.

Welcome to Rapture

Cohen’s Masterpiece

3. Gears of War 2 (Epic Games).

Ναι το gears of war αποτελεί ένα υπερεκτιμημένο shoot em up άμυαλο πολλές φορές. Το σενάριο του που καθαρά φαίνεται πως θέλει να θίξει πολύ παραπάνω πράγματα αν κάτσεις και φιλτράρεις τις αμέτρητες εκρήξεις. Όμως δυστυχώς ως poster boy του xbox χάνεται όλη αυτή η πιθανώς πλούσια ιστορία. Όμως αυτό που μένει είναι η ατμόσφαιρα που επικρατεί. Grim and gritty αισθητική με ένα αίσθημα απώλειας αλλά και των δαιμόνων των λάθος επιλογών των πρωταγωνιστών. Ο Steve Jablonsky, καινούριο αστέρι της σύνθεσης κλασσικής μουσικής, υπογράφει τη μουσική και βάζει όλα αυτά τα συναισθήματα στο soundtrack με χαρακτηριστικό το κεντρικό θέμα με τίτλο ‘’Hope Runs Deep’’ το οποίο απλά δεν λέει να ξεκολλήσει από το μυαλό σου άπαξ και το ακούσεις.

2. God of War 2 (Santa Monica Studio).

Όποιος έχει δει έστω και 1 λεπτό από αυτό το καταπληκτικό βιντεοπαιχνίδι θα καταλάβει αμέσως για ποιο λόγο βρίσκεται στη δεύτερη θέση. Οι συνθέτες Gerard K. Marino, Ron Fish, Mike Reagan, και Cris Velasco έφτιαξαν ένα επικό soundtrack με κομμάτια που συμβάλουν στην οργή του Kratos καθώς αυτός παίρνει τη δίκαιη (κατά τη γνώμη του) εκδίκηση από τους θεούς και αυτοί πέφτουν ένας ένας κάτω από την αδυσώπητη μανία του. Κορυφαίο το εισαγωγικό θέμα του δεύτερου παιχνιδιού της σειράς.

1. Diablo I, II, III (Blizzard).

Ναι τα λόγια είναι περιττά. Το Diablo είναι μια αγάπη που απλά δεν πεθαίνει ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν όσο και αν σε έχει απογοητεύσει ανά τους καιρούς. Το 1 και 2 ήταν πρακτικά ιστορία του gaming. Το soundtrack του υπογεγραμένο από τον Matt Uelmen αποτελείται από πολλά διαμάντια. Στο επίκεντρο βρίσκεται το μελαγχολικό και ταλαιπωρημένο Tristram καθώς και το μυστηριώδες Wilderness. Στο Diablo 3 το soundtrack άλλαξε συνθέτη αλλά και ύφος. Κάτι που εκνεύρισε αρκετό κόσμο. Αλλά όταν ο Russell Brower μας δίνει διαμαντάκια όπως το Leah τότε δεν μπορούμε παρά να αράξουμε και να απολαύσουμε τη μαγεία.

Tristram

Wilderness

Diablo III – Leah (Τρίχα κάγκελο στο 1.30!!!!)

That’s all folks. Προφανώς και άφησα αρκετά έξω μαργαριτάρια όπως το Metal Gear Solid, τα Final Fantasy, τα Command & Conquer κτλ. αλλά κάποτε έπρεπε να τελειώσει και αυτό το άρθρο. Θα κλέψω λιγάκι εδώ και θα συμπεριλάβω 3 πολυαγαπημένες στιγμές όπου η μουσική αποτελεί τον πρωταγωνιστή σαν να θέλει να τονίσει το πόσο σημαντική είναι μια στιγμή.
– Στο τέλος του Portal και συγκεκριμένα στους τίτλους τέλους όταν θεωρείς πως το μοχθηρό AI GLADOS αποτελεί παρελθόν, ακούγεται το όμορφο τραγουδάκι ‘’Still Alive’’ που το τραγουδάει το ίδιο το GLADOS.

– Το Red Dead Redemption δεν είναι απλά ένα από τα καλύτερα πιο πρόσφατα παιχνίδια είναι επίσης ένα αριστούργημα κινηματογραφικής αφήγησης με ένα πολύ υποβλητικό soundtrack. Σε κάποια στιγμή περίπου στα μισά του παιχνιδιού, καθώς ο πρωταγωνιστής John Marston κάνει ένα μεγάλο, τετράλεπτο ταξίδι με άλογο μέσα από τα σύνορα προς το Μεξικό για πρώτη φορά, κάτι αξιοσημείωτο συμβαίνει. Οι ήχοι στο φόντο και τα διάφορα ακουστικά εφέ ξεθωριάζουν και ένα πανέμορφο τραγούδι από τον Jose Gonzalez που ονομάζεται ‘’Far Away’’ παίζει ολόκληρο. Είναι μια απρόσμενη, δυνατή και λεπτή στιγμή που υπονοεί την μοίρα του πρωταγωνιστή.

–   Ο Lee, ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού The Walking Dead Game, έχει δαγκωθεί από ζόμπι οπότε το τέλος του είναι προδιαγραμμένο αλλά η Clementine το συμπαθέστατο κοριτσάκι που από την αρχή το έχει πάρει υπό την επίβλεψη του έχει απαχθεί από έναν άγνωστο ο οποίος εικάζει πως θα την σκοτώσει. Ανάμεσα σε αυτόν και την Clementine βρίσκεται μια τεράστια ορδή ζόμπι. Τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει όμως γιατί είναι ‘’oπλισμένος με θάνατο’’ (armed with death), όπως λέγεται και το καταπληκτικό κομμάτι που παίζει από πίσω.

LordOdy