Δυο συντάκτες του SpoilerAlert συζητούν για το Wonderstruck
Δύο συντάκτες του SpoilerΑlert είδαν την καινούρια ταινία του Todd Haynes Wonderstruck στα πλαίσια του φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και αυτή είναι η συζήτηση που ακολούθησε…
Θάνος: Λοιπόν Νικήτα, Wonderstruck του Todd Haynes, τι σε ώθησε να δεις τη συγκεκριμένη ταινία?
Νικήτας: Η αλήθεια είναι πως μπήκα στην αίθουσα ξέροντας ότι η προηγούμενη δουλειά του Todd ήταν το Carol, ένα από τα αγαπημένα μου φιλμ του ’15. Η ταινία διαγωνίστηκε στο πρόσφατο φεστιβάλ των Καννών και παίζει η Julianne Moore, την οποία εκτιμώ πολύ σαν ηθοποιό. Αλλά δεν ήξερα τίποτα για την υπόθεση της
Θάνος: Και εγώ δεν είχα δει ούτε τρέιλερ και είπα να τη δω κυρίως επειδή επιλέχθηκε σαν ταινία έναρξης του φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας και λέω δε μπορεί καλή πρέπει να είναι. Όσο για το σινεμά του Haynes έχω μαύρα μεσάνυχτα καθώς έχω δει μόνο το Velvet Goldmine. Πριν πάμε στο ψητό να πούμε δυο λόγια για την υπόθεση χωρίς σπόιλερ?
Νικήτας: Σωστά και το γεγονός αυτό δεν μας έδωσε και πολλές επιλογές είναι η αλήθεια. Φυσικά η ταινία εξελίσσεται σε δύο χρονικές περιόδους. Στη μια ακολουθεί τον πρωταγωνιστή, ένα μικρό αγοράκι στην αναζήτηση του πατέρα του
Θάνος : Η οποία και εκτυλίσσεται τη δεκαετία του ’70 και στην άλλη ακολουθεί την ιστορία ενός μικρού κωφάλαλου κοριτσιού στη δεκαετία του ’20. Οι δυο ιστορίες διαδραματίζονται παράλληλα και με κάποιο τρόπο συνδέονται, αλλά καλύτερα να μην πούμε κάτι περισσότερο. Και επειδή στη βράση κολλάει το σίδερο πώς σου φάνηκε?
Νικήτας: Πέρασα τρεις φάσεις καθώς την παρακολουθούσα. Η ταινία ξεκίνησε αρκετά καλά, είχαμε την εισαγωγή της πρώτης ιστορίας και στη πρώτη χρονική μετάβαση στο παρελθόν, που πιστεύω ότι άλλαξε λίγο το ύφος της, κάπως με κούρασε. Αλλά αυτό έγινε για τα πρώτα λεπτά, διότι μόλις συνήθισα αυτή την αλλαγή, ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα. Πριν προλάβω να το συνειδητοποιήσω είχαμε φτάσει στο φινάλε, το όποιο με συγκίνησε μπορώ να πω. Εσένα πώς σου φάνηκε;
Θάνος: Δεν ξέρω ρε συ, μπορεί να φταίει και η μεσημεριανή προβολή που την είδα αλλά στην αρχή και μένα, όχι μόνο με κούρασε, αλλά με κοίμισε κιόλας! Ειδικά η ιστορία του ’20 που ήταν και ασπρόμαυρη και θύμιζε και βουβό κινηματογράφο λειτούργησε σαν το καλύτερο υπνωτικό! Ευτυχώς στο δεύτερο μισό πήρα τα πάνω μου και την απόλαυσα πάρα πολύ σε σημείο που συγκινήθηκα και εγώ στο φινάλε! Ειδικά το κοριτσάκι είχε μια τρομερά αξιαγάπητη, γλυκιά και μελαγχολική φατσούλα που γέμιζε πανέμορφα τα κοντινά πλάνα. Θα τολμήσω να πω ότι ξεπέρασε την εκπληκτική πάραυτα ερμηνεία της Moore…
Νικήτας: Ναι καταλαβαίνω αυτό που λες και πιστεύω ότι σίγουρα θα ξενίσει τον θεατή ειδικά εάν δεν έχει και την παραμικρή ιδέα για το θέμα της ταινίας. Παρόλα αυτά η ταινία έχει μια παραμυθένια κινηματογράφηση τόσο στο έγχρωμο μέρος της, όσο και στο ασπρόμαυρο, που σε μαγνητίζει
Θάνος: Συμφωνώ και μάλιστα ο Haynes δένει αρμονικά τα πλάνα μεταξύ των δύο εποχών. Θεωρώ πως σημαντικό ρόλο παίζει και η μουσική επένδυση τόσο το ορχηστρικό κομμάτι όσο και τα τραγούδια που ακούγονται, με κορυφαία τις διασκευές του Space Oddity και του Ζαρατούστρα!
Νικήτας: Εννοείται η μουσική μπορεί να θεωρηθεί ένας από τους πρωταγωνιστές της ταινίας
Θάνος: Να πω ότι μου άρεσε και η προσθήκη του Fox on the run των Sweet αν και παρακολουθώντας τη σκηνή το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στο Guardians of the Galaxy vol.2(!)
Νικήτας: Ναι
Θάνος: Να πούμε επίσης ότι η ταινία θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 28 Δεκεμβρίου. Νομίζω ταιριάζει μια χαρά η παραμυθένια ατμόσφαιρα της ταινίας στο κλίμα των Χριστουγέννων ε?
Νικήτας: Φυσικά και πιστεύω θα εκτιμηθεί πολύ και από τους μικρούς φίλους του κινηματογράφου. Το σενάριο εξάλλου είναι βασισμένο στο βιβλίου του Brian Selznick, που πριν μερικά χρόνια μας είχε χαρίσει την επίσης παραμυθένια ιστορία του μικρού Hugo του Martin Scorsese
Θάνος: Ε ναι, προφανώς και δεν είναι τυχαία η ημερομηνία διανομής. Επίσης, δικαίως κατά τη γνώμη μου δεν απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα αν και κάτι μου λέει ότι θα πρωταγωνιστήσει στα επερχόμενα όσκαρ. Εσύ τι πιστεύεις?
Νικήτας: Χωρίς να έχω δει όλες τις ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος, δεν ήταν τόσο δυνατή για να κερδίσει ένα από τα βραβεία του φεστιβάλ. Όμως σίγουρα κάποια υποψηφιότητα θα την κερδίσει στα επερχόμενα Όσκαρ. Για νίκη βέβαια θα μιλήσουμε προς το τέλος της σεζόν
Θάνος: Αν αναλογισθεί κανείς ότι μέχρι στιγμή ο Haynes ήταν υποψήφιος μόνο για σενάριο στο Far from Heaven νομίζω δικαιούται μια θέση μεταξύ των υποψηφίων για το όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας! Ωστόσο έχεις δίκιο ότι είναι πολύ νωρίς να συζητάμε για νικητές
Νομίζω είναι μια καλή ώρα να βάλουμε ένα τεράστιο SPOILERALERT και να συζητήσουμε λίγο και το φινάλε της ιστορίας με την σύνδεση των δυο ιστοριών
Νικήτας: Ναι συμφωνώ, από εδώ και πέρα συνεχίστε αφού έχετε δει τη ταινία. Πώς σου φάνηκε η σύνδεση των δύο ιστοριών;
Θάνος: Να σου πω την αλήθεια δεν με χάλασε. Περίμενα βέβαια ότι θα υπάρχει κάποια συγγένεια μεταξύ των δυο παιδιών. Ωστόσο με παραξένεψε ότι η Moore υποδύθηκε, εκτός από την ηθοποιό-μαμά του κοριτσιού και το ίδιο το κορίτσι ως γιαγιά πλέον του αγοριού της άλλης ιστορίας. Θα μου πεις λογικό να μοιάζει η κόρη στη μαμά. Ήταν πάντως συγκινητική η σκηνή στην τεράστια μακέτα που μαθαίνεις την ιστορία του πατέρα του αγοριού όπως και η σκηνή στο βιβλιοπωλείο
Νικήτας: Ναι και εγώ τη περίμενα αυτή τη σύνδεση. Εμένα μου άρεσε τόσο πολύ που η Moore έπαιξε και τους δύο ρόλους. Τώρα η σκηνή της συνάντησης στο βιβλιοπωλείο, όταν γίνεται εν τέλει η αποκάλυψη μου φάνηκε λίγο σαν μια μικρή σεναριακή ευκολία, με την έννοια ότι το παιδί το παίρνει ο ύπνος στο βιβλιοπωλείο, όταν ξυπνάει τυχαίνει να είναι η Moore στο μαγαζί και τον βοηθάει να μαζέψει από το πάτωμα όλα τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει ο μικρός για τον πατέρα του. Βέβαια θα μου πεις, εάν δεν ήταν αυτή η τόσο φιλμική συγκυρία, απλά θα ρωτούσε τον βιβλιοπώλη γιατί άλλωστε για αυτό το λόγο είχε έρθει. Πάντως σίγουρα δεν μπορείς να βάλεις το σενάριο σε ένα τόσο αυστηρό ρεαλιστικό πλαίσιο και για αυτό το λόγο τελικά, το ξέχασα και αφού ακολούθησε η εκπληκτική σκηνή που λες και εσύ με την μικρογραφία, η ταινία με κέρδισε 100%
Θάνος: Ναι σίγουρα τα θετικά υπερτερούν των αρνητικών και το Wonderstruck είναι μια ταινία που θα την πρότεινα ανεπιφύλακτα για κινηματογραφική θέαση!
Νικήτας: Ανεπιφύλακτα όντως!
Θάνος: Save the date λοιπόν, 11 Ιανουαρίου και ραντεβού στη μεγάλη οθόνη!
About The Author
